O książce: 1964 / "W poszukiwaniu raju" to pierwsza książka słynnego norweskiego odkrywcy. 1937...Heyerdahl właśnie się ożenił. Nowożeńcy postanawiają przeprowadzić taki eksperyment, spędzić rok na jakiejś słabo zaludnionej wyspie, nie korzystając z żadnych zdobyczy cywilizacji, czyli „powrócić do dziczy”, „poznać sposób życia prymitywnego człowieka” i znaleźć „raj” na ziemi. I tak w poszukiwaniu raju udają się na jedną z wysp archipelagu Markizów – Fatu Hiva. Napisano książkę o życiu na Fatu Hiva. Autor opowiada o hojnej naturze wyspy i ponurym życiu wyspiarzy, o wpływie kolonializmu, z powodu którego wymarła ogromna część ludności Polinezji, o strasznych chorobach, arbitralności księży, o bezceremonialne zerwanie ze zwykłym trybem życia wyspiarzy. Tutaj, na Markizach, Heyerdahl po raz pierwszy spotyka kamienne rzeźby i płyty z tajemniczymi rysunkami i zaczyna interesować się tajemnicą osadnictwa Polinezji pod względem żywotności i dowcipem, „W poszukiwaniu raju” nie ustępuje dwóm kolejnym książkom autora – „Podróż do Kon-Tiki” i „Aku-Aku”“.